Hyeana i Taika wbiegli w paprotki... no i dziwnym trafem okazało się, że klacz jest źrebna

Było już ciemno, Kryształowe Dusze przedzierały się przez gęste paprotki.
- Nareszcie!!! - ucieszyła się Talinda - Nareszcie suchy teren!
- Wow, Góry! - krzyczała Airi, która pierwszy raz widziała Góry. Były jeszcze daleko, ale dla niej to i tak duże przeżycie.
- Co masz taką minę, Ren? - zapytała go Chika
- Urodziłem się tutaj... całe moje stado... byłem jeszcze mały, ale tylko mi udało się przeżyć... - ponuro odparł Ren.
- Rozumiem... Nie musisz o tym mówić.
Ren skrywał w sobie jakąś tajemnicę, myślała Chika. Wiedziała mało. Ren zawsze był jakiś inny, jakby obcy, tak jakby żył w swoim własnym świecie. To wydarzenia z przeszłości go tak wychowały. Widok bliskich leżących w kałużach krwi nie może pozytywnie wpłynąć na umysł tak małego jeszcze konia, jakim wtedy był Ren.
- Odpoczniemy tutaj do wschodu Słońca. - oznajmił krótko Ichiro.
Stado ułożyło się do drzemki, a on trzymał wartę.
*
Był już środek nocy, gdy poczuł, że ktoś się do niego zbliża. Nie był to nikt obcy. To ktoś ze stada.
- Dlaczego nie śpisz? Musimy być rano w pełni sił, bo czeka nas dzień galopu do Gór. - zapytał.
- Nie wiem... Nie mogę spać. - odpowiedziała cicho Chika. - Wiesz co? W głowie mi siedzi Ren. Jego historia.
- Każdy ma jakąś historię, ty pewnie też.
- Tak, ale... mimo wszystko każdy z nas, oprócz Ren'a, jest, no... jakby to powiedzieć... Normalny. A Ren jest inny.
- Jeśli chcesz go rozgryźć to spędzaj z nim dużo czasu. Daj mu powód, by Ci zaufał.
- To nie będzie takie proste...
- Racja, nie będzie, ale zawsze można próbować. - Ichiro popatrzył na Chikę z lekkim uśmiechem.
Chika odwzajemniła uśmiech i odeszła jeszcze chwilę podrzemać. Przed zamknięciem oczu popatrzyła jeszcze raz na Ren'a. Był tej samej rasy, co ona i strasznie ją ciekawił. "...zawsze można próbować..."