Mały Nakao galopował pokracznie przed siebie. Nie chciał patrzeć w tył. Chciał zapomnieć.
Dotarł do tej drewnianej chatki. Spragniony miał napić się wody, ale zauważył, że nie nadaje się ona do picia. Wszedł więc do niej i rozkoszował się jej chłodem...
Kiedy wyszedł, rozłożył się na trawie. Straszne myśli znów przyszły.
- Zostawcie mnie! Przestańcie! Mówię - przestańcie! - krzyknął głośno.
Może nie wszystkie konie płaczą, ale on tak... Jedna, mała, malutka łza spłynęła mu po końskim policzku... Tak bardzo tęsknił... Zerwał się i pogalopował znów przed siebie.

Ostatnio edytowany przez Ninsue (2009-08-06 13:55:51)

Szafran zagonił nieznajomego ogiera aż tutaj. Powalczyli trochę i ogier pogalopował goniony przez Szafrana...

Całe stado (Ichiro, Talinda, Chester, Sayuri, Kiba, Chika, Ren i mała Airi) przygalopowało tutaj. Airi oraz Talinda z Chesterem moczyli się w wodzie, a reszta odpoczywała skubiąc trawę.
- Nie możemy tu długo zostać. Musimy wciąż galopować naprzód, w stronę Gór. - oznajmił Ichiro, przywódca.
- A czy daleko do tych gór? - zapytała zaciekawiona Sayrui.
- Nie wiesz? Jeszcze około 2 dni drogi. - wtrącił się Chester.
Sayuri zmierzyła lekko pogniewanym wzrokiem Chestera. Nie lubiła, gdy ktoś jej dokuczał, z powodu jej pochodzenia. Sayuri nie urodziła się na Azatace, lecz na granicach Pustyni Hiroi. Tutaj przybyła przypadkiem, gdy była jeszcze źrebakiem i nikt nie pokazał jej tutejszych terenów. Poznawała je dopiero ze stadem.
- Zanim zajdzie Słońce, wyruszymy w dalszą drogę. - powiedział Ichiro i całe stado korzystało z chwili odpoczynku.